Het was een k#t jaar, waarin ik mijn beste vriend verloor op 45-jarige leeftijd. Het enige positieve wat ik daaraan over heb gehouden, is de meeste pech/tegenslag/etc. daarbij vergelijken irrelevant is; het doet er gewoon niet toe.Ik spreek de hoop uit dat iedereen die dit leest in 2022 mag genieten van het feit dat ze er (nog) zijn; van de kleine dingen die het leven de moeite waard maken. En dat ze hun dierbaren moge koesteren tot de laatste snik.